Na ruim 30 jaar als Deejay/Selecta van onze geliefde reggae muziek mag Papa Hobbol Back-a-Wall (Remi Derks) gerust gezien worden als een reggae pionier in ons kleine landje. Afgelopen februari nam Papa Hobbol afscheid als Selectah en dat was voor ons reden genoeg om de veteraan op te zoeken voor een interview.

Voor de mensen die jouw niet kennen, wie is Hobbol Back-a-Wall en waar kom je vandaan ?

Ik heet Remi Derks & ik kom uit Utrecht maar ik ben na heel veel omzwervingen Bij mijn empress in Medemblik terecht gekomen, ik woon daar met haar en onze 2 kinderen, Marley & dub. De naam Hobbol is een bijnaam die ik in mijn pubertijd al kreeg & Back-a wall verwijst naar mijn sound.

Tja, Ambities… Ik noem het meer dromen. Daarvan zijn er een hoop uitgekomen. Zo droomde ik vroeger dat ik plaatjes mocht draaien in bijv. de Melkweg, Paradiso Reggae Sundance en Lowlands. Toen het zover was heb ik mezelf regelmatig in mijn arm geknepen om te kijken of ik wakker werd…

30 jaar als Reggae Selecta en dan nu een afscheid. Onze 1e vraag is eigenlijk waarom een afscheid terwijl je nog overduidelijk middenin de muziek zit ?

Er zijn meerdere redenen om te stoppen met Back-A-Wall movement maar de voornaamste is dat er te veel tunes niet meer op vinyl uitkomen. Laat staan op 7”. Er komen wel goede tunes uit, maar ik grijp te vaak mis. Het is ook niet zo dat ik stop met dat waar ik juist zo van hou. Sommige uitnodigingen kan ik ook niet weigeren. Bovendien ga ik nog wel soms op pad met mijn Shamba lion familie. Dat is een een vriendengroep met een stapel boxen waar een gemiddelde discotheek jaloers op is. Mezelf promoten en het zelf organiseren van sessies. Dat is wel even over na februari. Net als het scoren van nieuwe special dubplatetjes overigens

Hoe ben je in aanraking gekomen met reggae muziek ?

Ik was 13 toen Bob Marley overleed. Je hoorde op de radio toen niets anders. Eigenlijk wilde ik dat ook gelijk niet meer. Het was de tijd van Ub40 & ook Doe maar heeft zijn invloed gehad. Al vrij snel luisterde ik naar Burning spear, Yellowman & Eeka- mouse al moest ik daarvoor wel naar Amsterdam, Boudisque & Telereggae zijn voor mij legendarische platenzaken. Vinyl was toen niet eens een keuze. Er was nog geen cd en helemaal geen mp3.

“Ik gun iedereen die heerlijke uplifting maar toch heerlijk rustgevende vibe die reggae met zich meebrengt. Verder zouden mensen met teveel negatieve gedachten goed naar de boodschap moeten luisteren. .Zion is naar mijn mening geen utopie maar een bewustzijn”

Waarom zou iedereen reggae muziek moeten hebben als onderdeel van hun leven ?

Ik gun iedereen die heerlijke uplifting maar toch heerlijk rustgevende vibe die reggae met zich mee brengt. Verder zouden mensen met teveel negatieve gedachten goed naar de boodschap moeten luisteren. Zion is naar mijn mening geen utopie maar een bewustzijn. Het is niet een plaats op aarde of in de wolken maar een plek in je hart en je hersenen. De wereld kan mooier worden als mensen luisteren naar hun geweten. Persoonlijk word ik daar vaak op gewezen door de muziek waarna ik luister. Dat werkt voor mij. Als een ander liever naar andere muziek luistert is dat natuurlijk zijn of haar goed recht. Toch zou ik willen dat een ieder de boodschap van naastenliefde die door reggae verspreid word diep in zijn hart zou opnemen. De wereld zou er mooier van worden!

Gezien jou tijd in de reggae moet je vast een aantal artiesten gezien hebben waar wij alleen maar van kunnen dromen. Wat zijn de ‘beste’ live artiesten die jij hebt gezien ?

Mijn ultieme held is Brigadier Jerry. Zijn shows hebben dan ook veruit het meest indruk gemaakt. Ik heb hem 4 x live gezien. 1 x was tijdens Stur-Gav meets Volcano in Londen. Naast hem stonden Cocoa.T, Josey wales. U-roy, Frankie Paul, Little John & General Trees, onvergetelijk, maar ik ben een sounbwoy. De eerste x David Rodigan, of Stonelove dat vond ik fantastisch. Concerten die veel indruk hebben gemaakt zijn die van een jonge Ziggy Marley in Paradiso & Black Uhuru in de Jaap Eden hal. Ten tijde van Brutal. Een ander concert dat ik nooit zal vergeten is dat van Revelation time in Drachten. Ik was net reggae aan het ontdekken en omdat mijn moeder meehielp bij het anti apartheid festival waar de band kwam optreden mocht ik de nootjes naar de kleedkamer brengen. In die kleedkamer heb ik een paar wijsheden gehoord die ik nooit meer vergeten ben. De vibe van het optreden erna ook niet trouwens.

Dit is slecht een deel van het interview. Wil jij ook de volledige interviews met Papa Hobbol Back-a-Wall en vele andere reggae artiesten kunnen lezen? Schrijf je dan nu in voor een jaarabonnement. Je ontvangt dan drie exemplaren (40 pagina’s dik) van ons ReggaeZine thuisgestuurd. Kijk hieronder voor meer informatie